Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Πολυνομοσχέδιο: Επίδομα ανεργίας, αποζημίωση που θα καλύπτεται και από τις αποδοχές διαθεσιμότητας, αναδρομική παράταση διαθεσιμότητας για τις εγκύους

Το θέμα των αποζημιώσεων των υπαλλήλων που απολύονται από το Δημόσιο, την παράταση της διαθεσιμότητας των εγκύων (παράγραφος Θ σελ. 78) αλλά της διαθεσιμότητας που υπαλλήλων του ΕΣΥ που μετακινούνται στο ΕΚΑΒ (παρ. Ι σελ. 82) περιλαμβάνει το πολυνομοσχέδιο  που δόθηκε το απόγευμα της Πέμπτης στη δημοσιότητα.

Συγκεκριμένα, στο πολυνομοσχέδιο, που θα κατατεθεί αύριο στη Βουλή καθορίζονται οι αποζημιώσεις δημοσίων υπαλλήλων που απολύονται, η ένταξή τους στις παροχές του ΟΑΕΔ καθώς και η παράταση του χρόνου διαθεσιμότητας των εγκύων.

Σε σχέση με την αποζημίωση που θα λαμβάνουν, προβλέπεται πως «το Ελληνικό Δημόσιο, καταβάλλει αποζημίωση απόλυσης ειδικά και μόνο λόγω κατάργησης θέσης».

Επίσης προστίθεται πως «για τον υπολογισμό του ποσού αποζημίωσης, ως βάση λαμβάνεται ο βασικός μισθός του υπαλλήλου κατά την ημερομηνία που τέθηκε σε διαθεσιμότητα και ως χρόνος υπηρεσίας υπολογίζεται όλος ο χρόνος που ελήφθη υπόψη για την κατάταξη του υπαλλήλου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 28 του ν. 4024/2011 (Α’ 226), ο χρόνος που μεσολάβησε μέχρι τη θέση του υπαλλήλου σε καθεστώς διαθεσιμότητας, καθώς και ο χρόνος διαθεσιμότητας».

Αναφορικά με τη σύνταξη που θα λαμβάνουν, αναφέρεται πως «το ανωτέρω προσωπικό, εφόσον έχει συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για λήψη σύνταξης, καταβάλλεται στο μεν επικουρικά ασφαλισμένο το 40%, στο δε μη επικουρικά ασφαλισμένο το 50% της ως άνω προβλεπόμενης αποζημίωσης».

Επίσης, προβλέπεται πως «οι αποδοχές διαθεσιμότητας, που έλαβαν οι εν λόγω υπάλληλοι, καταλογίζονται στην ως άνω αποζημίωση απόλυσης, την οποία και μειώνουν αναλόγως ως εξής:
  • Αν ο υπάλληλος έχει υπηρεσία μέχρι τρία (3) έτη δεν καταλογίζεται κανένα ποσό.
  • Για υπηρεσία από τρία (3) έτη και μία ημέρα έως έξι (6) έτη καταλογίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας μισού μήνα.
  • Για υπηρεσία από έξι (6) έτη και μία ημέρα έως δώδεκα (12) έτη καταλογίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας ενός μήνα, για υπηρεσία από δώδεκα (12) έτη και μία ημέρα έως δεκαοκτώ (18) έτη καταλογίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας δύο (2) μηνών, για υπηρεσία από δεκαοκτώ (18) έτη και μία ημέρα έως είκοσι τέσσερα (24) έτη καταλογίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας τριών (3) μηνών.
  • Τέλος για υπηρεσία από είκοσι τέσσερα (24) έτη και μία ημέρα και άνω καταλογίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας τεσσάρων (4) μηνών.
Η ανωτέρω αποζημίωση, μετά και τον προβλεπόμενο ως άνω καταλογισμό, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό των 15.000 ευρώ.

Υπάλληλοι που λαμβάνουν την αποζημίωση του παρόντος άρθρου δεν δικαιούνται ταυτόχρονα καμία άλλη αποζημίωση για την ίδια αιτία.

Η αποζημίωση της παρούσας υποπαραγράφου φορολογείται όπως κάθε άλλη αποζημίωση διακοπής σχέσεως εργασίας, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013, όπως εκάστοτε ισχύει».

Επιπλέον, γίνεται λόγος για επίδομα ανεργίας των υπαλλήλων αυτών, όπως επίσης και όλες εκείνες οι παροχές που χορηγούνται από τον ΟΑΕΔ.

Για τις έγκυες που μπαίνουν σε καθεστώς διαθεσιμότητας, το διάστημα μέχρι την οριστική απόλυσή τους θα παρατείνεται μέχρι την ημέρα του τοκετού και επιπλέον 12 μήνες.
Πηγή:  http://www.aftodioikisi.gr/

Όπως παρατηρήσατε, η δημοκρατικότερη κυβέρνηση στην Ελλάδα από την χούντα κατέβασε το πολυσέλιδο νομοσχέδιο σε ένα άρθρο με παραγράφους και υποπαραγράφους, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη λειτουργία του κοινοβουλίου. Η παράγραφος με τις ρυθμίσεις που μας ενδιαφέρουν άμεσα είναι η Θ.

Η διάταξη για την αποζημίωση έχει ως εξής:

ΥΠΟΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Θ.1.: ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΣΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΛΟΓΩ ΛΥΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ

Στους μόνιμους και στους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου υπαλλήλους του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ και των ΟΤΑ, οι οποίοι τίθενται σε καθεστώς διαθεσιμότητας σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 4172/2013 (Α’ 167), όπως ισχύει και στη συνέχεια λύεται η εργασιακή τους σχέση λόγω κατάργησης της θέσης τους, το Ελληνικό Δημόσιο, καταβάλλει αποζημίωση απόλυσης ειδικά και μόνο λόγω κατάργησης θέσης. Για τον υπολογισμό του ποσού αποζημίωσης, ως βάση λαμβάνεται ο βασικός μισθός του υπαλλήλου κατά την ημερομηνία που τέθηκε σε διαθεσιμότητα και ως χρόνος υπηρεσίας υπολογίζεται όλος ο χρόνος που ελήφθη υπόψη για την κατάταξη του υπαλλήλου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 28 του ν. 4024/2011 (Α’ 226), ο χρόνος που μεσολάβησε μέχρι τη θέση του υπαλλήλου σε καθεστώς διαθεσιμότητας, καθώς και ο χρόνος διαθεσιμότητας.
Κατά τα λοιπά, η αποζημίωση υπολογίζεται σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 1 του άρθρου 55 του π.δ. 410/1988 (Α’ 191), όπως ισχύει. Στο ανωτέρω προσωπικό, εφόσον έχει συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για λήψη σύνταξης, καταβάλλεται στο μεν επικουρικά ασφαλισμένο το 40%, στο δε μη επικουρικά ασφαλισμένο το 50% της ως άνω προβλεπόμενης αποζημίωσης.
Οι αποδοχές διαθεσιμότητας, που έλαβαν οι εν λόγω υπάλληλοι, καταλογίζονται στην ως άνω αποζημίωση απόλυσης, την οποία και μειώνουν αναλόγως ως εξής:
Αν ο υπάλληλος έχει υπηρεσία μέχρι τρία (3) έτη δεν καταλογίζεται κανένα ποσό. Για υπηρεσία από τρία (3) έτη και μία ημέρα έως έξι (6) έτη καταλογίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας μισού μήνα. Για υπηρεσία από έξι (6) έτη και μία ημέρα έως δώδεκα (12) έτη καταλογίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας ενός μήνα, για υπηρεσία από δώδεκα (12) έτη και μία ημέρα έως δεκαοκτώ (18) έτη καταλογίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας δύο (2) μηνών, για υπηρεσία από δεκαοκτώ (18) έτη και μία ημέρα έως είκοσι τέσσερα (24) έτη καταλογίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας τριών (3) μηνών. Τέλος για υπηρεσία από είκοσι τέσσερα (24) έτη και μία ημέρα και άνω καταλογίζονται αποδοχές διαθεσιμότητας τεσσάρων (4) μηνών.
Η ανωτέρω αποζημίωση, μετά και τον προβλεπόμενο ως άνω καταλογισμό, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό των 15.000 ευρώ.
Υπάλληλοι που λαμβάνουν την αποζημίωση του παρόντος άρθρου δεν δικαιούνται ταυτόχρονα καμία άλλη αποζημίωση για την ίδια αιτία.
Η αποζημίωση της παρούσας υποπαραγράφου φορολογείται όπως κάθε άλλη αποζημίωση διακοπής σχέσεως εργασίας, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013, όπως εκάστοτε ισχύει.
Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης καθορίζονται ο υπόχρεος για την καταβολή, ο τρόπος της καταβολής, η διαδικασία, το ύψος της αποζημίωσης, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας.
Στις ανωτέρω ρυθμίσεις υπάγονται και οι υπάλληλοι των οποίων η εργασιακή σχέση λύθηκε κατ’ εφαρμογήν των ως άνω διατάξεων, για τους οποίους η σχετική πράξη εκδόθηκε πριν την έναρξη ισχύος του παρόντος.

Η διάταξη για τις εγκύους έχει ως εξής:
    ΥΠΟΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Θ.3.: ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΧΡΟΝΟΥ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΕΓΚΥΩΝ
     
       Το χρονικό διάστημα της διαθεσιμότητας, που ορίζεται στην υποπαράγραφο Ζ.2. της παραγράφου Ζ. του άρθρου πρώτου του ν.4093/2012 (Α’ 222), υπαλλήλου η οποία βρίσκεται σε κατάσταση διαπιστωμένης εγκυμοσύνης, που αρχίζει ή εξελίσσεται εντός του εν λόγω διαστήματος, παρατείνεται μέχρι την ημέρα του τοκετού και επιπλέον διάστημα δώδεκα (12) μηνών μετά από αυτόν, ανεξάρτητα αν το νεογνό γεννηθεί ζωντανό ή όχι.
       Το χρονικό διάστημα της διαθεσιμότητας υπαλλήλου, η οποία τεκνοποίησε πριν από την έναρξη του χρόνου της διαθεσιμότητας, παρατείνεται για διάστημα δώδεκα (12) μηνών μετά την ημέρα του τοκετού. Η υπάλληλος οφείλει να προσκομίσει την ληξιαρχική πράξη γέννησης τέκνου.
       H εγκυμοσύνη αποδεικνύεται με υπεύθυνη δήλωση (ν. 1599/1986) της εγκύου, που συνοδεύεται απαραίτητα από τα αποτελέσματα σχετικής εξέτασης εργαστηρίου καθώς και από βεβαίωση ιατρού γυναικολόγου, στην οποία γίνεται μνεία για τη, μέχρι το χρόνο έκδοσης της βεβαίωσης αυτής, διανυθείσα διάρκεια της κύησης. Τα εν λόγω δικαιολογητικά υποβάλλονται στην υπηρεσία της ενδιαφερόμενης εντός του αρχικού χρόνου της διαθεσιμότητας ή, το αργότερο εντός μηνός από τη λήξη του, εάν η εγκυμοσύνη δεν μπορούσε να διαπιστωθεί εντός του αρχικού χρόνου. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, η ύπαρξη διαπιστωμένης εγκυμοσύνης δημιουργεί υποχρέωση ανάκλησης της πράξης λύσης της υπαλληλικής σχέσης που τυχόν είχε εκδοθεί εν τω μεταξύ.
        Η για οποιοδήποτε λόγο πρόωρη διακοπή της εγκυμοσύνης δηλώνεται αμέσως από την ενδιαφερόμενη στην υπηρεσία της εγγράφως.
       Η εξαιτίας φυσικών αιτίων διακοπή της εγκυμοσύνης ή η διακοπή αυτής , που οφείλεται στους λόγους των περιπτώσεων β’, γ’ και δ’ της παραγράφου 4 του άρθρου 304 του Ποινικού Κώδικα, όπως ισχύει, θεωρείται δικαιολογημένη και συνεπάγεται τη διακοπή της παράτασης της διαθεσιμότητας και τη λύση της υπαλληλικής σχέσης της υπαλλήλου, που επέρχονται αυτοδικαίως μετά τη πάροδο ενός μηνός από τη διακοπή της εγκυμοσύνης.

       Η διακοπή της εγκυμοσύνης που πραγματοποιείται με τη βούληση της εγκύου και δεν οφείλεται στους λόγους των περιπτώσεων β’, γ’ και δ’ της παραγράφου 4 του άρθρου 304 του Ποινικού Κώδικα, όπως ισχύει, θεωρείται αδικαιολόγητη και επιφέρει αυτοδικαίως τη
    διακοπή της παράτασης της διαθεσιμότητας και τη λύση της υπαλληλικής σχέσης, που επέρχονται αυτοδικαίως από τη διακοπή της εγκυμοσύνης, δημιουργεί δε την υποχρέωση στην υπάλληλο να επιστρέψει, ως αχρεωστήτως καταβληθείσες, τις αποδοχές διαθεσιμότητας που έλαβε και που αντιστοιχούν στη, λόγω της εγκυμοσύνης, παράτασή της.
       Στις περιπτώσεις των αμέσως ανωτέρω δύο παραγράφων, η διαπίστωση της διακοπής της παράτασης της διαθεσιμότητας και της λύσης της υπαλληλικής σχέσης διαπιστώνονται με την έκδοση σχετικής πράξης που εκδίδεται από το όργανο, το οποίο, σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις, είναι κάθε φορά αρμόδιο για την έκδοση πράξης λύσης της υπαλληλικής σχέσης.
       Η εξαιτίας φυσικών αιτίων διακοπή της εγκυμοσύνης ή εκείνη που πραγματοποιείται για τους λόγους που αναφέρονται στις περιπτώσεις β’, γ’ και δ’ της παραγράφου 4 του Ποινικού Κώδικα, όπως ισχύει, αποδεικνύεται κατά τον ίδιο τρόπο όπως και η ύπαρξή της, χωρίς να απαιτούνται αποτελέσματα εξέτασης εργαστηρίου, εάν η διακοπή της εγκυμοσύνης συνέβη υπό συνθήκες που εκ των πραγμάτων ή με βάση τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης δεν θα ήταν δυνατή , αναγκαία ή απαραίτητη η πραγματοποίηση σχετικής εξέτασης σε εργαστήριο.
       Η διακοπή της εγκυμοσύνης, που δεν αποδεικνύεται με τον ως άνω τρόπο, θεωρείται αδικαιολόγητη για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος.
       Η υπάλληλος που βρίσκεται σε οποιαδήποτε από τις προαναφερόμενες καταστάσεις, που σχετίζονται με υφιστάμενη ή διακοπείσα εγκυμοσύνη, υποχρεούται να δέχεται την επίσκεψη ελεγκτή ιατρού.
       Στις ανωτέρω ρυθμίσεις υπάγονται και οι υπάλληλοι, οι οποίες είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος.

    Ερωτηματικά προκαλεί η υποπαραγράφος Θ.6, η οποία επαναλαμβάνει τη διάταξη του υπαλληλικού κώδικα όπως τροποποιήθηκε πρόσφατα για την παράταση της διαθεσιμότητας μέχρι την έκδοση των τελικών πινάκων. Εν πάση περιπτώσει, με την τροποποίηση αυτή καλύπτονται ρητά δημοτικοί αστυνομικοί, εκπαιδευτικοί, σχολικοί φύλακες, οδηγοί ΥΔιΜΗΔ.

    ΥΠΟΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ Θ.6.: ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΕΩΣ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΟΡΙΣΤΙΚΩΝ ΠΙΝΑΚΩΝ ΔΙΑΘΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ ΤΟΥ Ν. 4172/2013

    Οι διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 101 του ν. 3528/2007 (Α’ 26) όπως ισχύει καθώς της παραγράφου 2 του άρθρου 105 του ν. 3584/2007 (Α’ 143) όπως ισχύει, εφαρμόζονται και στους υπαλλήλους που έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα δυνάμει των άρθρων 80, 81, 82 και 93 του ν. 4172/2013 (Α’ 167).

      Διαβάστε επίσης:

      Δεν υπάρχουν σχόλια:

      Δημοσίευση σχολίου