Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Ανατροπή στο Δήμο Αθήνας – Η ΔΑΚΕ έχασε τον εκπρόσωπο εργαζομένων στο ΔΣ του ΟΠΑΝΔΑ! Για πρώτη φορά εκλέχθηκε εκπρόσωπος της Αριστεράς!

Αποτελέσματα εκλογών για εκπρόσωπο εργαζομένων στο ΔΣ του ΟΠΑΝΔΑ (Οργανισμός Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων)


12/11/2014

Εγγεγραμμένοι 948
Ψηφίσαντες 657


Διονύσης Χριστόπουλος (Ξεκίνημα): 291
Αθανάσιος Καράμπαμπας (ΔΑΚΕ): 244
Βικτώρια Τρομπέτα (ανεξάρτητη): 71
Άκυρα: 36
Λευκά: 15
7/2/2013

Εγγεγραμμένοι 767 (δεν επιτράπηκε στους συμβασιούχους εργαζόμενους να ψηφίσουν)
Ψηφίσαντες 446

Αθανάσιος Καράμπαμπας (ΔΑΚΕ): 196
Διονύσης Χριστόπουλος (Ξεκίνημα): 173
Πέτρος Κλούτσος: 37
Δημήτρης Τσακιρίδης: 8
Άκυρα/Λευκά: 32


Στις 12 Νοέμβρη πραγματοποιήθηκαν στον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ) εκλογές για την ανάδειξη εκπροσώπου εργαζομένων στο ΔΣ του Οργανισμού. 

Τις εκλογές κέρδισε ο σ. Διονύσης Χριστόπουλος με 291 ψήφους, σε σύνολο 657 ψηφισάντων και έναντι 244 ψήφων που πήρε ο εκπρόσωπος της ΔΑΚΕ, Α. Καράμπαμπας. 

Πρώτη φορά στην Αριστερά

Είναι η πρώτη φορά στο χώρο αυτό που αναδεικνύεται εκπρόσωπος εργαζομένων ο οποίος πρόσκειται στην Αριστερά!

Μέχρι σήμερα, εκπρόσωποι εργαζομένων αναδεικνύονταν στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων στελέχη της ΔΑΚΕ – οι οποίοι είχαν μάλιστα και θέση διευθυντή σε κάποια από τις υπηρεσίες. Στις φετινές εκλογές παρότι η ΔΑΚΕ έθεσε και πάλι σε κίνηση τον μηχανισμό της (διευθυντές να συνοδεύουν εργαζόμενους στην κάλπη, στελέχη της ΔΑΚΕ να πηγαίνουν με αυτοκίνητα και μηχανάκια να φέρουν ψηφοφόρους τους στο εκλογικό κέντρο, επιχείρηση συγκρότησης εφορευτικής επιτροπής σχεδόν αποκλειστικά με μέλη της ΔΑΚΕ και με τη σύμφωνη «γνωμοδότηση» του προέδρου του ΟΠΑΝΔΑ, Χρ. Τεντόμα κ.α.) δεν κατάφερε να συγκεντρώσει την απαιτούμενη πλειοψηφία και να αποτελέσει για μια ακόμα θητεία το δεκανίκι της εργοδοσίας στον ΟΠΑΝΔΑ.

Μεγάλη συμμετοχή

Οι εκλογές είχαν μεγάλη συμμετοχή, αυξημένη κατά 211 ψήφους σε σχέση με τις αντίστοιχες εκλογές που πραγματοποιήθηκαν τον Φλεβάρη του 2013, 21 μήνες πριν. Το γεγονός αυτό οφείλεται εν μέρει στη συμμετοχή συμβασιούχων αλλά παράλληλα φανερώνει το αυξημένο ενδιαφέρον των εργαζομένων του ΟΠΑΝΔΑ για την εκπροσώπησή τους στο ΔΣ του Οργανισμού.

Σε μια περίοδο όπου οι μισθοί μειώνονται διαρκώς, τα δικαιώματα των εργαζομένων καταργούνται το ένα μετά το άλλο και όλοι κινδυνεύουν με απόλυση, οι εργαζόμενοι του ΟΠΑΝΔΑ καταλαβαίνουν ότι η θέση του εκπροσώπου εργαζομένων αποκτά μεγαλύτερη σημασία απ' ότι στο παρελθόν.

Νέες συνειδήσεις

Σ' αυτή τη συνειδητοποίηση έπαιξε καθοριστικό ρόλο και η στάση που κράτησε ο Διονύσης Χριστόπουλος τα τελευταία 2 περίπου χρόνια από τη θέση του αναπληρωτή εκπροσώπου εργαζομένων.

Παρότι στις προηγούμενες εκλογές ο Διονύσης είχε βγει 2ος και ήταν αναπληρωτής εκπρόσωπος εργαζομένων χωρίς δικαίωμα ψήφου στο ΔΣ, παρακολουθούσε όλες τις συνεδριάσεις του ΔΣ, τοποθετούνταν κατά των αντεργατικών σχεδιασμών της Διοίκησης, ενημέρωνε τους εργαζόμενους για την ημερήσια διάταξη και τις αποφάσεις που λαμβάνονταν, αναδείκνυε τα προβλήματα και όποτε χρειαζόταν και ήταν εφικτό καλούσε τους εργαζόμενους σε κινητοποιήσεις. Ήταν ασφαλώς μπροστά στους αγώνες των εργαζομένων όλων των χώρων στο Δήμο Αθήνας τα τελευταία χρόνια (κατάληψη συμβασιούχων στο Δημαρχείο της Αθήνας, μαζική απεργία στον ΟΠΑΝΔΑ ενάντια στη διαδικασία συγχώνευσης, καταλήψεις και απεργίες ενάντια στις διαθεσιμότητες, διαρκής αγώνας για κατοχύρωση ισότιμων δικαιωμάτων των συμβασιούχων εργαζομένων κ.α.) κι όχι μόνο του σωματείου των μουσικών, στο οποίο είναι πρόεδρος.

Αντιθέτως, ο Α. Καράμπαμπας που ήταν την ίδια περίοδο εκπρόσωπος εργαζομένων «αρκούνταν» να υπερψηφίζει όλες τις θέσεις της Διοίκησης και να υπερασπίζεται την κυβερνητική πολιτική όπως κάνει και στο Δήμο Δάφνης-Υμηττού όπου είναι δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη που στήριξε η ΝΔ.

Το αποτέλεσμα δείχνει ότι οι εργαζόμενοι, όσο και αν είναι εξαντλημένοι από τους άκαρπους αγώνες της προηγούμενης περιόδου, όσο και αν είναι αγανακτισμένοι από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες και απογοητευμένοι από τις ηγεσίες των βασικών κομμάτων της Αριστεράς, μπορούν να σπάσουν από τους μηχανισμούς που τους κρατάνε δέσμιους και εξαρτημένους και να επιβραβεύσουν τους ανθρώπους που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των αγώνων τους, χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς εξαρτήσεις, με συνέπεια και αποφασιστικότητα!